Патомны тувінскі шаман
Рэспубліка Тува
Нарадзіўся 21 мая 1948 г. у мястэчку Кара-Булун (Чорны Куток) Улуг-Хемскага кажуна. Яго дзед па бацькоўскай лініі - Далаан быў ламай, вучыўся ў Тыбеце. Яго так і клікалі Далаан Суге-лама. Іншы дзед (па матчынай лініі) - Чэрлік-Хам (Дзікі Шаман) быў вядомы тым, што мог вытрасаць з адзення кулі, калі ў яго стралялі. Ён жыў у Баян-Коле. У маладосці Чэрлік-Хам з'ехаў вучыцца на ламу ў Тыбет (па іншых крыніцах - у Манголію). На працягу дзевяці гадоў ён працаваў на меднай рудні, а год вучыўся на ламу. Пра яго расказваюць шмат легенд. Неяк раз, разам з іншымі, прыехаў на гару Хатыг-тайга. Адышоў ад усіх для заняткаў медытацыяй. Яго доўга чакалі, потым селі на матацыклы і з'ехалі касіць сена ў даліну Улуг-Хема. Прыязджаюць на месца, а Чэрлік-Хам ужо там. Кажуць, што ён на ваўку лётаў, што ён яго і дастаўляў куды трэба. Гэтак жа пра яго расказваюць, што ён мог перайсці раку як засуху.
Бабуля Кара-оола - Улуг Кара-Хам (Вялікая Чорная Шаманка) валодала здольнасцю класці на мову распаленае жалеза і падпалены вугаль без шкоды для здароўя. Гэтак жа яна была вядомая як бабка-павітуха. Пры нараджэнні Кара-оола, яна асабіста перарэзала пупавіну, зрабіла з анучкаў адмысловы абярэг і пакарала аддаць толькі тады, калі яму выканаецца 50 гадоў. Увесь гэты час абярэг захоўваўся ў куфры, спачатку яго маці, потым старэйшай сястрой, затым - малодшай. Гэты абярэг з'яўляецца крыніцай Сілы Кара-оала.
Бацьку Кара-оала звалі Адых (Мядзведзь), але, атрымліваючы афіцыйныя дакументы, ён узяў імя Тюлюш. У далейшым ён быў рэпрэсаваны. Кара-оол выхоўваўся бабуляй Улуг Кара-Хам. Паводле яго слоў, яна рыхтавала яго да шаманскай дзейнасці і брала з сабой на таемныя начныя абрады. Калі яна памерла ва ўзросце 83 гадоў, ён вярнуўся да бацькі.
Доўгія гады Кара-Оол не падумваў станавіцца шаманам і працаваў кіроўцам у пасажырскім АТП. "Тады было зусім іншы час, іншыя каштоўнасці, іншыя клопаты", – успамінае Кара-оол. У канцы 1990-х гг. ён становіцца шафёрам у Рэлігійнай арганізацыі тувінскіх шаманаў "Дунгур". У 1998 г. да яго ў бачанні прыйшла бабуля. Яна выклікала яго дзеда - Чэрлік-Хама для правядзення абраду пасвячэння. Улуг Кара-Хам сказала: "Я.з Нябёсаў, ідзі сюды, дай мне руку". Потым бачанне пачало знікаць, і Кара-оол схапіў прывід за халат. Ачуўся ўвесь у поце, бачыць, а ў руцэ - кавалак старадаўняга халата застаўся. На гэта М.Б. Кенін-Лопсан сказаў: «Ты вялікае шчасце ўзяў, беражы гэтую рэч», і адправіў яго да дзевяностагадовага ламы Казаку Сандаку. Лама пацвердзіў атрыманне ў спадчыну шаманскай сілы. Неўзабаве ад М.Б. Кенін-Лопсана К.Т. Допчун-оол атрымлівае тытул Улуг Хам - Вялікі шаман. З тых часоў Кара-Оол набыў здольнасць лячыць рукамі і стаў практыкаваць як шаман у той жа арганізацыі.
Пра свой першы досвед ён расказвае так: «У дачкі зуб захварэў, я адразу гэта ўбачыў, правёў рукамі, усё прайшло. І потым доўга сям'ю лячыў. Затым сябры пачалі прыходзіць, потым сябры сяброў. Так людзі і пацягнуліся. Менавіта тады я зразумеў, наколькі важныя і патрэбныя шаманы, столькі ў людзей праблем, якіх яны не могуць вырашыць самі».
Праз год пасля гэтай падзеі К.Т. Допчун-оол абіраецца старшынёй «Дунгура». У выніку канфлікту з кіраўніцтвам у 2000 г. звальняецца з пасады старшыні і арганізоўвае таварыства шаманаў «Адыг-Ээрэн».
Вядомы, як лекар, прадказальнік на камянях, картах, і барановай лапатцы. Можа разгадваць значэнне сноў і рукамі выдаляць камяні з жоўцевай бурбалкі. Спецыялізуецца на нервовых захворваннях і хваробах нырак. Валодае энергетычным масажам і гіпнозам. Мае сем дзяцей: тры дачкі і чатыры сыны.
Жыве ў г. Кызыле, Тува.
Home | Articles
January 19, 2025 21:00:54 +0200 GMT
0.010 sec.
