Патомная тувінская шаманка
Рэспубліка Тува
Нарадзілася 11 кастрычніка 1956 г. у с.Азас Таджынскага раёна Тувінскай АССР. Па лініі бацькі (Чолдак-оол Кара-оол Кыргысавіч, 1933 г.н.) у 1920-30 гг. у пасёлку Эйліг-Хем Улуг-Хемскага кожууна была шаманка па імені Сокпааштай, якая прыходзіцца прабабуляй Л.К. Оюн. Імя Сокпааштай паходзіць ад тувінскага слова «сактаар», што ў перакладзе азначае «стукаць», і таму яе шаманскае імя было Сактаар-кадай («біць у бубен», «стукаць у бубен»). Маці Л.К. Оюн – Чалдак-оол Чайзат Шагдыраўна (1934 г.н.) паходзіць з роду Ондар. Яе бацьку звалі Ондар Шагдыр Самдановіч (1906 г.н.), родам ён быў з мястэчка Устуу Ішкін Сут-Хольскага кажуху. А бацьку Ондара Шагдыра Самдановіча звалі Чалдак Бошка (ён даводзіцца прадзедам Л.К. Оюн). Жонка Чалдак Бошкі была шаманкай. Звалі яе Ондар Дарый Мынчаеўнай, а шаманскае імя было «Шокар-кадай або Шокар-шуваганчы», ад слова «шокар» – стракаты. Шаманіла яна ў 1930-х гг. у пасёлку Кызыл-Тайга Сут-Хольскага кажупа.
Л.К. Оюн Атрымала педагагічную адукацыю ў Кызыльскім дзяржаўным інстытуце (філалагічны факультэт). Пасля заканчэння інстытута ў 1979 г. і да 2000 г. працавала па спецыяльнасці настаўнікам рускай мовы і літаратуры ў сельскай школе, метадыстам па выхаваўчай рабоце.
Пачынаючы з 1993 года, пасля прачытання кніг К. Кастанеды і М.Б. Кенін-Лопсана, Л.К. Оюн стала цікавіцца шаманізмам, але тады яшчэ не меркавала, што стане пасля шаманкай.
У сярэдзіне 1990-х гг. яна наведвала курсы масажу, скончыла першую прыступку Рэйкі, займалася спартыўнай гімнастыкай У-ШУ.
Увосень 2000 г. ад яе сыходзіць муж да іншай жанчыны. Яна цяжка перажывае разрыў, і ў гэты час пачынае чуць голас сваёй прабабулі-шаманкі. У яе адкрываецца шаманскі дар. Праз год Л.К. Оюн становіцца вучаніцай духоўна-адукацыйнага цэнтра "Хатыг-Тайга", створанага тувінскім шаманам С.І. Канчыыр-оалом.
У маі 2001 г. яна атрымлівае прысвячэнне ад С.І. Канчыыр-оола, і пачынае працаваць як шаманка, у цэнтры свайго настаўніка.
Незадоўга да самароспуску Цэнтра, з лістапада 2001 г., Л.К. Оюн працягнула шаманскую дзейнасць у Кызыльскай мясцовай рэлігійнай арганізацыі шаманаў "Адыг-Ээрэн" ("Дух Мядзведзя"), пад кіраўніцтвам старшыні дадзенага таварыства К.Т. Дапчун-оол. У 2002 г. у мясцовым часопісе «Эне созу» выходзяць яе вершы, прысвечаныя шаманскаму бубну.
У 2004 г. яна была ўдзельніцай Міжнароднага інтэрдысцыплінарнага навукова-практычнага кангрэса «Сакральнае вачыма «прафанаў» і «прысвечаных», арганізаванага навукова-даследчай групай «Цэнтр па вывучэнні шаманізму і іншых традыцыйных вераванняў і практык пры Інстытуце этналогіі і антрап. М.М. Міклуха-Маклая РАН. У тым жа годзе прымала ўдзел у працы шаманскай групы ў г. Вене (Аўстрыя), пад кіраўніцтвам Паўля Укусіча. Неаднаразова праводзіла семінары за мяжой: у г. Білефельд, Германія (2003, 2004 гг.); у г. Браціслава, Славакія (2004, 2005 гг.); у г. Прага, Чэхія (2005, двойчы - 2007 гг.); у г.Варшава, Польшча (2008 г.). У 2007 г. была ўдзельніцай эзатэрычнага фестывалю ў г. Пільсен (Чэхія). Там жа ў часопісе "Рэгенерацыя" (2007) выйшла некалькі яе артыкулаў.
У цяперашні час працуе ў створанай ёй, сумесна з шаманкай Надзеяй Чыміт-Даржуеўнай, новай арганізацыі шаманаў «Тос-Карак» («Дзевяцівочка»).
Жыве ў г. Кызыле, Тува.
Home | Articles
January 19, 2025 18:54:34 +0200 GMT
0.010 sec.
