አንድ ሰው የራሱን ተፈጥሮ ካለማወቅ፣የራሱን ተግባር ማወቅ ባለመቻሉ፣የአእምሮ እንቅልፍ ማጣት፣አእምሮው ከብርሃን አምላካዊ መሰረት እንዲዘናጋ ያደርገዋል። በለውጥ ዓለም ውስጥ ደስታን ለረጅም ጊዜ መደሰት አይቻልም, በፍጥነት ያበቃል, እና ህመም, እርጅና እና ሞት የማይቀር ነው. የሰው ልጅ ስሜታዊነት፣ ስንፍና፣ ትዕቢት፣ አለመጠገብ፣ ቅናት እና ቁጣ አእምሮን ከራሱ ተፈጥሮ የሚያዘናጉ ነገሮች ናቸው። አንድ ሰው ዘላለማዊ ካልሆኑት ጋር ሲታወቅ, በሚጠብቀው ነገር ቅር ይለዋል እና ይሠቃያል. እያንዳንዱ ሀሳብ የራሱን አሻራ ይተዋል. ወደ ቀጣዩ ሁኔታ ውስጥ መግባት, አንድ ሰው ከቀድሞው ጊዜ ጋር ተመሳሳይ በሆነ መልኩ ምላሽ ለመስጠት ይሞክራል. ስለዚህ, ባህሪው ይመሰረታል, እና ከስድስቱ መንገዶች አንዱ የሆነው የሚቀጥለው ዳግም መወለድ ዝንባሌ ይመሰረታል. ይሞታል፣ ዳግም ይወለዳል፣ ለህይወቱ እቅድ አውጥቷል፣ በብዙዎቹ ቅር ተሰኝቷል እና እንደገና ይሞታል። የሱ ዝንባሌ እያሽቆለቆለ ነው። ይህንን ክበብ ለመስበር እየከበደ እና እየከበደ ነው።
ዘላለማዊ ባልሆነው ውስጥ ዘላለማዊውን ለማግኘት መሞከርን በማቆም ብቻ, አንድ ሰው በእሱ ላይ ጣልቃ የሚገቡትን ስሜቶች አስወግዶ ወደ ቀድሞው ሁኔታው ሊመለስ ይችላል, በማንኛውም ግርዶሽ ያልተሸፈነ. እሱ እየሆነ ያለውን ነገር በመረዳት ግልጽነት ፣ ፍርሃት እና ጥርጣሬ አለመኖር ፣ እና የማያቋርጥ ደስታ ተለይቶ ይታወቃል። እሱም ከመለኮታዊ ድንቁርና የመነጨ ነው፣ የዚህም ፍሬ ነገር የራሱ የማይለወጥ "እኔ" አለመኖሩን በግልፅ መረዳት እና ከአለም አቀፋዊው "እኔ" ጋር መታወቂያ ነው።
በእንስሳት ዓለም ላይ ገዥ ሆኖ፣ አንዳንዶቹን የቤት ውስጥ መኮረጅ፣ ሰውን ለጥሬ ዕቃና ለምግብ ዓላማ ማጥፋት፣ ሰው ራሱ ከተለያዩ መናፍስትና አማልክት ጋር በተያያዘ ምግብና ጠባቂ እንስሳት ነው።
Home | Articles
January 19, 2025 19:04:55 +0200 GMT
0.006 sec.
