Патомны тувінскі шаман, мае некалькі прысвячэнняў
Рэспубліка Тува
Нарадзіўся ў 1920-х гг. Паходзіць з роду Чынгізідаў. Адна з галін роду бярэ пачатак ад Субудай-Багатура? военачальніка Чынгісхана. Дзед і прадзед Батыра былі вядомымі шаманамі.
Аднойчы, у дзяцінстве, Оюн Батыр паляваў на кабана, які павёў яго ў самую глыбіню тайгі. Нечакана, ён наткнуўся на велізарную лістоўніцу, да галін якой былі прывязаны шмат рознакаляровых стужак. Недалёка, у зарасніках ядлоўца, ляжаў паляўнічы нож. Батыр узяў яго сабе. Дабраўшыся да аала, ён паказаў яго бацькам, а тыя паклікалі старэйшыну. Старэйшына сказаў: «Гэты нож належаў шаману, які калісьці жыў у нашым краі. У яго не было спадчыннікаў і, прадчуваючы хуткую смерць, ён схаваў свае шаманскія атрыбуты ў тайзе, у надзеі, што іх нехта адшукае. Цяпер ты, Оюн Батыр, павінен стаць шаманам. Калі адмовішся, памрэш у пакутах, загубіш маці і вырачаш на пакуты ўсіх жыхароў аала».
Оюн Батыр супраціўляўся такому выбранніцтву, пакуль у рацэ не стала знікаць рыба, а ў тайзе прападаць звяры. У коз гарчыла малако, захварэлі які і бараны. Сам Батыр часам упадаў у паўнесвядомы стан, трызніў. Яго білі дрыжыкі, ногі і рукі зводзіла сутаргай, а з рота ішла пена. У прывідах яму паўставалі карціны, як яго цела пажыраюць чарвякі, а ён сам ператвараецца ў шкілет. Не вытрымаўшы шаманскай хваробы, ён адправіўся да настаўніка-шамана.
Падчас свайго першага камлання Оюн Батыр адчуў, як пад яго нагамі раскрылася зямля і ён паляцеў у бездань. Потым ён раптам ператварыўся ў птушку і накіраваўся ўверх, апынуўшыся на вяршыні гары. Праз 10 гадоў пасля гэтага ён прайшоў сваё першае прысвячэнне ў Манголіі, а яшчэ праз 5 гадоў, пасля трэцяга пасвячэння, атрымаў званне «шамана-выратавальніка». Вярхоўны шаман Тыбета Арготай-боа назваў яго вярхоўным шаманам Сібіры. Свой бубен Оюн Батыр атрымаў у падарунак ад прэзідэнта Таджыкістана Рахмона Набіева
У пачатку 1990-х гг. Оюн Батыр меў вялікую выязную практыку: наведваў з лячэбнымі сеансамі Адэсу, Кіеў, Маскву, Магнітагорск, Барнавул, праводзіў абрады ў Тульскай і Варонежскай абласцях. Падчас рытуалу часам выкарыстоўваў пітона, які забіраў псуту падчас ачышчэння. На грошы, сабраныя ў якасці ахвяраванняў, утрымоўваў увесь аал (трыццаць юрт).
Уладкоўвае нацыянальныя святы, мае некалькі тысяч галоў жывёлы, пяць жонак і трох сыноў. Зусім не ўжывае спіртнога, замест тытуню паліць высушаныя лячэбныя травы.
Жыве ў Рэспубліцы Тува, на самай мяжы з Манголіяй.
Home | Articles
January 19, 2025 21:04:10 +0200 GMT
0.009 sec.
